Վեր. դոկտ. Փոլ Հայ−տոսթեան կ՚արտասանէ իր խօսքը

Անցեալ տա­րի Պէյ­րութի վրայ իս­րա­յէլեան յար­ձա­կումնե­րուն պատ­ճա­ռով, 2024 Հոկ­տեմբե­րին նա­խատե­սուած Հա­մազ­գա­յինի «Վա­հէ Սէ­թեան» հրա­տարակ­չա­տան Գիր­քի փա­ռատօ­նը իրա­կանու­թիւն դար­ձաւ այս տա­րի 8-13 Դեկ­տեմբե­րին։

Հա­րուստ էր վա­ճառ­քի հա­նուած գիր­քերու տե­սակա­նին։ Շեշ­տը դրուած էր Հա­յաս­տա­նի հրա­տարա­կիչ­նե­րուն վրայ, որոնցմէ երե­քը պաշ­տօ­նական հիւ­րերն էին Փա­ռատօ­նին՝ «Ար­մաւ», «Պու­քի­նիստ» եւ «Էտիթ Փրինթ»։ Ափ­սոս որ Մե­ծի Տանն Կի­լիկիոյ, «Արաս» հրա­տարակ­չա­տու­նե­րու ար­տադրան­քը աւե­լի ճոխ չէր ներ­կա­յացուած, իսկ Փա­րիզի ման­կա­պատա­նեկան «Բա­րեւ-Արեւ», «Քո­թոթ» եւ այլ հրա­տարակ­չութիւնները բո­լորո­վին բա­ցակայ էին։ Բա­րեբախ­տա­բար կա­ր տաղաւար մը ան­հատ հրա­տարա­կիչ­նե­րու, որոնք Սփիւռքի մէջ ներ­կա­յիս նոր հրա­տարա­կու­թիւննե­րու առիւ­ծի բա­ժինը կը գրա­ւէին։ «Նոր Յա­ռաջ» եւս կը մաս­նակցէր ներ­կա­յաց­նե­լով Գա­լուստ Կիւլպէն­կեանի ման­կա­պատա­նեկան «Զար­դիս» մա­տենա­շարէն լոյս տե­սած 9 հա­տոր­նե­րը։

Բաց­ման օրը հոծ բազ­մութիւն մը փու­թա­ցած էր «Ազ­դակ»-ի «Փիւ­նիկ» սրա­հը։ Ներ­կայ էր Լի­բանա­նի հայ հա­մայնքի ղե­կավար դա­սը։ Խօսք առին Հա­մազ­գա­յինի կող­մէ Հրա­տարակ­չա­տան պա­տաս­խա­նատու Իզա­պէլ Տիար­պի, ինչպէս նաեւ Մեր­ձա­ւոր Արե­ւել­քի Հայ աւե­տարա­նական եկե­ղեցի­ներու միու­թեան կեդ­րո­նական վար­չութեան եւ Հայ­կա­զեան հա­մալ­սա­րանի նա­խագահ վեր. դոկտ. Փոլ Հայ­տոսթեան։ Ող­ջոյնի խօսք ուղղեց նաեւ «Էտիթ Փրինթ» հրա­տարակ­չա­տան գլխա­ւոր խմբա­գիր ու տնօ­րէն Դա­ւիթ Սա­մուէ­լեան։ Շնոր­հա­կալու­թեան եւ երախ­տի­քի իր խօս­քը ուղղեց Համազգայինի հրա­տարակ­չա­տան տնօ­րէն Յա­կոբ Հա­ւաթեան: Երե­կոյ­թին ելոյթ ու­նե­ցաւ Հա­մազ­գա­յինի «Բար­սեղ Կա­նաչեան» երաժշտա­նոցի քա­ռեակը։

Խան­դա­վառող երե­ւոյթ էր ցու­ցա­հան­դէ­սին առթիւ ան­հա­տական գնումնե­րու թա­փը, ինչ որ ցոյց կու տայ թէ Սփիւռքի մէջ տա­կաւին կա՛յ հա­մայնք մը, ուր հա­յերէն գիր­քը կա­րեւո­րու­թիւն ու­նի, ըն­թերցող ու­նի։ Ամէնէն մեծ թիւով գիրքեր վա­ճառողը եղաւ Հա­յաս­տա­նէն «Պու­քի­նիստ» հրա­տարա­կիչը։

Ինչպէս յայ­տա­րա­րուած էր, Հինգշաբ­թի, 9 Դեկ­տեմ­բե­րէն մին­չեւ 13 Դեկ­տեմ­բեր, Պէյ­րութի հայ­կա­կան վար­ժա­րան­նե­րու աշա­կերտ­նե­րը կ՚այ­ցե­լէին ցու­ցա­հան­դէ­սը։

Հայկական դպրոցներու աշակերտները կ՚այցելեն գիրքի փառատօն

Չո­րեք­շաբթի, 10 Դեկ­տեմբե­րին տե­ղի ու­նե­ցաւ կլոր սե­ղան – քննար­կում մը, որուն թէեւ իբր խո­րագիր տրուած էր «Հրա­տարակ­չա­կան առա­քելու­թիւնը այ­սօր հա­յաշ­խարհին մէջ», սա­կայն, կլոր-սե­ղանի մաս­նա­կից յայ­տա­րարուած էին միայն Հա­յաս­տա­նի երեք հրա­տարա­կիչ­նե­րը, որոնք ար­ծարծե­ցին հայրենիքի մէջ սո­վետա­կան վար­չա­կար­գի հրա­տարակ­չա­կան հա­մակար­գէն ան­կա­խու­թեան շրջա­ն անցումին՝ վար­չա­կան ու որա­կական փո­փոխու­թիւննե­րը։ Անկասկած հե­տաքրքրա­կան ժա­մանա­կաշրջան մը հայ հրա­տարակ­չութեան պատ­մութեան մէջ, սա­կայն հե­ռու՝ բովանդակ հա­յաշ­խարհի, Սփիւռքի հրա­տարակ­չութեան հար­ցե­րը, հե­ռան­կարներն ու մար­տահրա­ւէր­նե­րը քննար­կե­լէ։ Բա­րեբախ­տա­բար, կլոր սե­ղանի զրու­ցա­վար եւ միաժա­մանակ «Մար­զիկ» ամ­սա­գրի խմբա­գիր ու «Վա­նայ Ձայն»-ի տնօ­րէն Վի­գէն Աւա­գեան խօսք տուաւ նաեւ Սփիւռքի հրա­տարա­կիչ­նե­րուն, անդրա­դառ­նա­լու հա­մար զանազան հարցերու։

Հակառակ հրա­տարակ­չա­կան աշ­խա­տան­քի բո­լոր դժուարու­թիւննե­րուն ու մար­տահրա­ւէր­նե­րուն, Հա­մազ­գա­յինի կազ­մա­կեր­պած Գիր­քի փա­ռատօ­նը ցոյց տուաւ, որ գիր­քը, հա­կառակ ար­դի ժա­մանակ­նե­րու թուայ­նացման ու առ­ցանցաց­ման գոր­ծընթա­ցին, կը շա­րու­նա­կէ մնալ մշա­կու­թա­յին ու կրթա­կան հիմ­նա­կան ար­ժէք։ Ծնող­ներն ու ու­սուցիչ­նե­րը կը գիտակցին այդ ար­ժէ­քին, մաս­նա­ւորա­պէս մա­նուկնե­րուն տրա­մադ­րե­լով շօ­շափե­լի գոյք մը, որ մար­մին ու­նի, կշիռ ու­նի, բո­վան­դա­կու­թիւն, հա­սանե­լի է առանց միջ­նորդ տարրերու՝ հա­մակար­գի­չի, հա­մացան­ցի, ելեկ­տրա­կանու­թեան։ Գիր­քը կը մնայ իբր տե­սանե­լի ներ­կա­յու­թիւն ըն­թերցու­մէն առաջ ու ետք, որուն վրայ պէտք է գուրգու­րալ եւ զոր կարելի է փո­խան­ցել կամ նուիրել, իբր թանկագին ու յի­շատակելի իր։

Ժ. Չ. ■