Օգոստոս 26-ին, Իսրայէլի վարչապետ Պենիամին Նեթանիահու  առաջին անգամ յայտարարած է, որ կը ճանչնայ Օսմանեան կայսրութեան կողմէ 20-րդ դարասկզբին՝ հայերու, ասորիներու եւ յոյներու դէմ իրագործուած ցեղասպանութիւնը,– կը հաղորդէ The Times of Israel։ 

Լրագրողի մը հարցումին, թէ ինչո՞ւ Իսրայէլ չէ ճանչցած Հայոց ցեղասպանութիւնը, Նեթանիահու պատասխանած է. «Կը կարծեմ, թէ ճանչցած է։ Կը կարծեմ, թէ՝ Քնեսեթը ատոր մասին բանաձեւ մը որդեգրած է»։

Հարցումին, թէ ինչո՞ւ Իսրայէլի ո՛չ մէկ վարչապետ ճանչցած է Հայոց ցեղասպանութիւնը, Նեթանիահու պատասխանած է. «Ես հիմա ճանչցայ»։

***

ԽՄԲ.- Իսրայէլ տասնամեակներէ ի վեր կը ժխտէ Հայոց ցեղասպանութիւնը, առնուազն՝ պաշտօնապէս չի ճանչնար։ Եւ ինչո՞ւ ճանչնայ։ Արդարեւ, անկիւն մը դրուած զէնք մըն է այս թղթածրարը, որ ամէն անգամ իր գզրոցէն դուրս կը հանուի երբ Թուրքիա-Իսրայէլ յարաբերութիւնները կը լարուին։ Կը յիշատակուի խնդիրը, թղթածրարին կողքը ցոյց կը տրուի եւ կրկին կը զետեղուի իր գզրոցին մէջ, մինչեւ յաջորդ անգամ, որ կարիքը զգացուի։ 

Ո՞վ կրնայ հաւատալ Նեթանիահուի վերոնշեալ խօսքերու անկեղծութեան, մինչ իր իսկ ղեկավարած կառավարութիւնը տարիներէ ի վեր զէնք վաճառելով, ռազմական ամէն տեսակի նեցուկ ցուցաբերելով՝ աջ բազուկը կը հանդիսանայ Թուրքիոյ «կէս ձգած» գործը լրումին հասցնելու կոչուած պետութեան, մեղմ խօսքով՝ յանցակից դառնալով անոր։

Բայց, ներկայ պայմաններուն մէջ ամէնէն ծիծաղելին՝ ուղղակի ցեղասպանութիւն գործող պետութեան վարչապետին ցեղասպանութիւն դատապարտելն ու ճանչնալն է։ Ակնայայտօրէն, ամբողջ ժողովուրդի մը ողբերգութիւնը ճանչնալ-չճանչնալը՝ լրագրողի մը հարցումին պատասխանելու պահուն՝ մէկ երկվայրկեանի տրամադրութեան հարց է Նեթանիահուի համար, առաւօտեան տունէն ելլելու պահուն՝ սա կամ նա շապիկը կամ տաբատը ընտրելու նման։ Ո՛չ աւելի։ Միայն այդքան է անոր աչքին՝ ապրուած անմարդկային ողբերգութիւններու բովանդակ տարողութիւնը։ 

Բայց եւ այնպէս, հոս կայ նաեւ կարեւոր տուեալ մը։ Անվիճելի է, որ դիւանագիտական գետնի վրայ անզուգական առիթ մըն է մեզի հանդիսացողը։ Ինչպէս որ Թուրքիա, Իսրայէլ եւ Ազերպայճան մեծ վարպետներ են գրգռութիւններու, մենք եւս անոնցմէ դասեր քաղելով պէտք է լաւագոյնս օգտագործենք Նեթանիահուի այս յայտարարութիւնը։ Թէ ինչպէ՞ս. կը կարծենք թէ հոս ճիշդ տեղը չէ կարելի ռազմավարութիւններ եւ անոնց ձեւերը վերլուծելու, բայց կա՛ն ու անհրաժեշտ է մտածել ատոնց մասին։