Յունուար 11-ին, 81 տարեկանին կեանքին հրաժեշտ տուած է բանաստեղծ, հասարակական գործիչ Ռազմիկ Դաւոյեան։
Ան հեղինակած է «Ստուերների միջով» (Երևան, 1967), «Ռեքուիէմ» (Երևան, 1969), «Խաչերի ջարդը» (Պէյրութ, 1972), «Մեղրահաց» (Երևան, 1973), «Կեղևդ բաց արա» (Երևան, 1975), «Ինչ էր եղել» (Երևան, 1977), «Տաք սալեր» (Երևան, 1978), «Պոէմներ» (Երևան, 1980), «Պղնձէ վարդ» (Երևան, 1983), «Թորոս Ռոսլին» (Նիւ Եորք, 1984), «Բանաստեղծութիւններ» (Նիւ Եորք, 1984), «Էպոս պատանութեան» (Երևան, 1984), «Տխուր փիղը» (Երևան, 1985), «Սահման» (Երևան, 1986), «Ընտիր երկեր» (Երևան, 1987), «Քարէ բարձ» (Երևան, 1989) և այլ ժողովածուներ:
Դաւոյեանի գիրքերը թարգմանուած են ռուսերէնի, անգլերէնի, չեխերէնի և այլ լեզուներու:
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինեան ցաւակցական հեռագիր յղած է բանաստեղծին մահուան կապակցութեամբ, ուր նշուած է.-
«Պարոն Դաւոյեանը ժամանակակից հայ գրականութեան նշանաւոր ներկայացուցիչ էր, աւելի քան 40 ժողովածուի և գրքերի հեղինակ, ում ստեղծագործութիւնները տպագրուել են նաև արտերկրի մի շարք պարբերականներում: Մեծ է նրա ներդրումը հայ ժամանակակից գրականութեան զարգացման գործում»:
