Ցաւով տեղեկացանք, որ Յունուար 10-ին Փարիզի մէջ իր մահկանացուն կնքած է նկարիչ եւ քանդակագործ Յարութիւն Թորոսեան։ Պսակաձեւ անգութ ժահրի անհամար զոհերէն մէկը դարձած է ան։

Ծնած է 1933-ին Պէյրութ, ուրկէ 50-ականներու վերջաւորութեան եկած է Փարիզ, գեղարուեստական բարձրագոյն ուսման համար։

Սկիզբը, գեղեցիկի հետ իր կապերը հաստատած է բանաստեղծութեան միջոցով, նախքան գեղանկարչութեան անցնիլը։ Ուսանած է Փարիզի Ազգային բարձրագոյն գեղարուեստի դպրոցին, ապա 1960-ին՝ համբաբաւոր Ժիւլիէն ակադեմիային մէջ։

Տասնամեակներ շարունակ ստեղծած է դիմանկարներ, նաթիւրմորթներ, բնանկարներ, կրօնական թեմաներով նկարներ, լիբանանեան կեանքը պատկերող տեսարաններով կտաւներ, ինչպէս նաեւ քանդակներ։ Անոր գործերուն ոչ-արհամարհելի մէկ մասը ներկայիս կը գտնուի Հայաստան։

Աշխարհի բազմաթիւ անկիւններու մէջ սարքած է ցուցահանդէսներ կամ մասնակցած է միջազգային մեծ ցուցահանդէսներու։

Ողբացեալը դեռ վերջերս, իր մտերիմ բարեկամներէն բժիշկ Լեւոն Մոմճեանի թարմ յիշատակին գրութիւն մը ստորագրած էր թերթիս սիւնակներուն մէջ։ Ան իր սիրելի ընկերոջ հետ ծանօթացած էր, իր իսկ վկայութեամբ՝ 60-ականներուն, Փարիզի «Մարի Նուպար» հայ ուսանողական տան մէջ։