Գրեթէ սովորական մրցում մը
Մարտ 25-ին, Երեւանի Հանրապետական մարզադաշտին մէջ տեղի ունեցաւ տարբեր հանգամանքներով այնքան սպասուած Հայաստանի ու Թուրքիոյ ֆութպոլի հաւաքականներու հանդիպումը՝ ի հաշիւ Եւրօ-2024 բաժակի զտման մրցումներուն։
15.000 նստարաններուն բոլորը լեցուցած հայ համակիրները (ԻՒԷՖԱ արգիլած էր Թուրքերուն ներկայ ըլլալ) ըստ երեւոյթին խիստ զննումներէ ետք կրցած էին մուտք գործել մարզադաշտ, քանի որ քաղաքական եւ ազգային բնոյթի գրեթէ ոչ մէկ պաստառ կար, բացի մէկ հատէ, որ կ՚արտայայտէր հայ ազգի գոյատեւելու կամքը, այն ալ՝ հայերէն. ամէն կողմ կային հայկական եռագոյներ, նոյնիսկ յունական մեծ դրօշ մը. ներկայ էր նաեւ կարգ ու կանոնին հսկող մեծ թիւով անձնակազմ։ Երկու կողմերու մարզիկներու կեցուածքին մէջ ալ ակներեւ էր, որ նախապէս «խելօքութեամբ խրատուած» են։ Թէ ոչ՝ արտաքնապէս ամէն ինչ կը յուշէր սովորական մրցում մը։ Նաեւ կարելի է նշել, որ մրցումէն առաջ թրքական փառերգը սուլոցներով դիմաւորելէ ետք, հայ համակիրները սուլեցին նաեւ մրցումի սկիզբէն մինչեւ աւարտը իւրաքանչիւր անգամ որ գնդակը կ՚անցնէր թուրք խաղացողի մը ոտքը։ Բայց այս ալ այլեւս մեր օրերուն այնքան ալ արտասովոր երեւոյթ մը չէ, մա՛նաւանդ երբ Թուրքիա ինք կը հիւրընկալէ օտար հաւաքականներ։
Ինչ կը վերաբերի բուն ինքն խաղին, չենք գիտեր թէ պատուաբեր պարտութիւն կ՚ըլլա՞յ, բայց գրեթէ պիտի հակէինք այդ բնորոշումը գործածելու հայրենի խումբին առնուազն ներկայացուցած դիմագիծին համար։ Արդարեւ, Հայաստանի հաւաքականը, ի տարբերութիւն նախորդ շատ մը մրցումներու, ծայրէ-ծայր շատ լուրջ խաղ մը խաղաց, հաւասարէ-հաւասար մրցեցաւ մինչեւ վերջ։ 10-րդ վայրկեանին 1-0 առաջ ալ անցաւ, Կամօ Յովհաննիսեանի՝ աջ կողմէն բացած մէկ գնդակին թուրք խաղացողի մը իր սեփական դարպասը ուղարկելով։ Այսպէս, Հայաստանի հաւաքականը եւ անոր հետ համայն Հայութիւնը 26 վայրկեան հաւատացին պատմական յաղթանակի մը, մինչեւ որ 36-րդ վայրկեանին Թուրքերը հեռուէն հարուածով մը հաւասարեցուցին հաշիւը։ Առաջին կիսախաղը աւարտեցաւ 1-1։
Բ. կիսախաղը ընթացաւ քիչ մը աւելի թրքական կողմին ճնշումով, մինչ հայրենի հաւաքականը վտանգաւոր հակագրոհներ կը ծաւալէր։ Եւ բոլորովին անսպասելի պահու մը՝ 64-րդ վայրկեանին հասաւ թրքական երկրորդ կոլը։ Հակառակորդի կիսադաշտին կէսին գործուած սխալ մը եւ անկէ ետք հայ մարզիկներու երկվայրկեան մը անուշադրութիւնը «մահացու» եղան, երբ Թուրքերը արագօրէն խաղալով տուգանումը անակնկալի բերին Հայաստանի պաշտպանողական գիծը, որ շա՜տ հեռուներն էր իր սովորական դիրքէն։
Այդ պահէն ետք, հայ մարզիկները իրենց կարելին ըրին բոլոր կողմերէ գրոհներ կազմակերպելով, բայց չյաջողեցան հաւասարեցնել հաշիւը եւ խաղը վերջ գտաւ Հայաստանի 1-2 պարտութեամբ։
Նշենք, թէ այս մրցումին ներկայ գտնուելու համար, Մարտ 25-ին Հայաստան գացած էր Թուրքիոյ Մարզանքի նախարարը: Զինք փոխադրող թրքական օդանաւը իջած է Զուարթնոց օդակայանը։
